Dat Baskenland een regenachtig gebied is wist ik al vantevoren, maar tot dusver was het gebleven bij wat miezerige daagjes. In het weekend van 6 november kwam daar even verandering in helaas. Het weekend dat mijn geliefde FC Barcelona in San Mamés zou gaan spelen viel de regen met bakken uit de hemel. En dan ook echt met bakken, het is geen minuut droog gebleven! Mijn studiegenootjes praatten al weken over de wedstrijd.... Barcelona zou naar Bilbao komen om het tegen Athletic op te nemen! Iedereen supportte natuurlijk Athletic alhoewel ze stiekem allemaal naar het stadion gingen om de spelers van Barcelona eens in het echt te zien voetballen! Maar goed het allerbelangrijkste was natuurlijk om kaartjes voor deze match te bemachtigen en dat is me dan ook gelukt :)

De hele week waren de vooruitzichten al slecht en zaterdagochtend begon het 'gelazer' al. Terwijl ik had besloten dat ik naar een training van Athletic wilde gaan kijken besloot ik bij het ontwaken in de vroege morgen dat dit idee maar even op de lange baan werd geschoven. Dan maar in de middag naar Bilbao Athletic, de jongere garde van de Baskische voetbalclub. Onderweg daarnaartoe besloot ik toch maar om te keren want de regen was echt niet te doen gewoon en ik had nog geen paraplu, want die had ik gewoonweg nog niet nodig gehad in het altijd regenachtige Baskenland waar al maandenlang de zon scheen. Een wijs besluit want later kreeg ik via twitter mee dat de wedstrijd was uitgesteld wegens het slechte weer! Waar mijn Baskische vrienden me vooral lachend mee deelden dat dit toch echt het 'echte' Baskische weer was bleef ik stiekem hopen dat het die zondag droog zou worden!

Tevergeefs, want ook zondagmorgen hoorde ik de regen tekeer gaan buiten toen ik werd gewekt door mijn wekker. Ik besloot toch maar richting Lezama (het trainingscomplex van Athletic) te gaan om de dames van Athletic eens aan het werk te zien! Iker had beloofd om mee te gaan, maar aangezien zijn auto die morgen weigerde om zijn diensten te verlenen smste hij me dat hij wat later zou zijn dus ging ik maar met de metro en het boemeltreintje richting Lezama. Gelukkig had ik bij 'Los Chinos', één van de allesverkopende Aziatenwinkels, een mooie blauwe paraplu aangeschaft die me zou gaan beschermen tegen de regen. Ik als Hollandse dame zou toch moeten weten dat zulke sprookjes niet bestaan en dat wind en regen toch wel doen waar ze goed in zijn: je drijfnat maken! Ik was al een halfverzopen katje die sopte in haar schoenen toen ze bij Lezama aankwam. Maar goed de dames gingen gewoon voetballen en daar kwam ik natuurlijk voor dus ik ging zitten op de tribune die gelukkig een overkapping had :) De dames staan tweede onder Barcelona en staan ook wel bekend als een sterk en effectief team. Deze ochtend was de wedstrijd echter niet zo makkelijk en dat was vooral te danken aan de regen en de wind. Daarnaast was er een miscommunicatie tussen de keepster en één van haar verdedigers over het wegwerken van de bal.... Waar de keepster vroeg om de bal terug te spelen, dacht de verdediger dat de keepster de bal zou wegschieten! Wij zagen natuurlijk allemaal dat een grove misschatting was aangezien de aanvaller zo ongeveer naast haar liep! Het liep met een sisser af maar natuurlijk was de keepster boos op de verdediger en andersom en werden er wat verwijten over en weer geslingerd. Ik moest er stiekem wel een klein beetje om lachen want hoe herkenbaar is deze situatie voor mij als keeper....

Maar goed Iker arriveerde en alsof het zo bedoeld was begon het te lopen bij de dames en trokken ze het spel naar zich toe. Een terechte 2-0 overwinning die door het groepje vaste fans uitbundig werd gevierd. Iker had besloten dat ik die hele dag Athletic liedjes te horen zou krijgen waar hij dan ook meteen mee begon toen hij aankwam! Hij was niet de enige die me had afgeraden om die avond naar San Mamés te gaan omdat mijn Barcelona zou gaan verliezen van hun Athletic. Maar goed ik bezoek al die voetbalwedstrijden natuurlijk niet alleen omdat ik het zo leuk vind, maar ook omdat ik onderzoek doe naar de voetbalcultuur hier! That's a serious job! Na afloop van de wedstrijd van de dames pakten we de bus terug richting Bilbao en daar aangekomen wilden we nog even snel wat eten dus liepen we door de straten van Bilbao terwijl we ons met man en macht probeerden te beschermen tegen de hevige regenbuien! Toen Iker een trap af wilde lopen gleed hij opeens uit waardoor hij letterlijk naar beneden 'stuiterde'. Ik schrok zo erg dat ik in een reactie er snel achteraan rende waardoor ik op de laatste treden ook uitgleed. En je raad het al: Ik belandde bovenop Iker wiens arm toen een lelijke draai maakte en we dachten zelfs allebei een krak te horen. Hoe eigenwijs meneer ook is hij zag wel in dat we echt een ziekenhuisbezoekje moesten gaan maken. Zo gezegd zo gedaan, de gehele arm van Iker werd voorzien van zogenaamd 'speciaal Athletic gips' en dat was allemaal wonderbaarlijk snel gepiept! De dokter grapte nog wat over het feit dat ik beter voor Iker kon vallen ipv bovenop hem en ook hij peperde me in dat Barcelona zou gaan verliezen die avond!

De avond brak aan en het was tijd voor de wedstrijd. Voor San Mamés nam ik afscheid van Iker die niet op dezelfde tribune als mij zou zitten en we wensten elkaar maar succes voor onze teams! Toen ik mijn stoeltje had gevonden kwam ik tot de ontdekking dat ik naast een Amerikaans echtpaar zat. Al snel begon de vrouw tegen me te praten en één van de eerste vragen die ze toen stelde was of ik uit Amerika kwam! Ben ik dat Amerikaanse accent dan toch aan het overnemen terwijl ik dat juist probeer te vermijden? Het zijn hele aardige mensen en ze vertellen dat ze in Amerika altijd naar voetbal gaan en dat het daar echt een gekkenhuis is wat fans betreft (in Seattle dan). Ook als ze op vakantie gaan naar Europa bezoeken ze meestal een voetbalwedstrijd waarin ze dan het thuisteam supporten. Met allebei een Athletic sjaaltje om de nek waren ze dus deze avond naar San Mamés gekomen! Ze vertelden me over voetbalwedstrijden in Italië waar een metershoge glasplaat tussen de toeschouwers en het veld in was, Barcelona B die ze wilden bewonderen in Barcelona, het voetbal in Amerika, hun dochters die voetbalden en ga zo maar door! Ik vertelde ze dingen over Baskenland en vooral het feit dat Athletic alleen met Baskische spelers voetbalt verraste ze zeer!

Toen de wedstrijd begon was de spanning te voelen bij iedereen in het stadion en dat was terecht. Het is algemeen bekend dat Barcelona het vaak moeilijk heeft met Athletic en dat Athletic in eigen stadion ijzersterk is en Athletic liet dat dan ook zien. De 1-0 was voor Athletic en terwijl ik het juichende echtpaar naast me nog even duidelijk maakte dat Athletic vaak de eerste goal maakt in wedstrijden tegen Barcelona wist ik diep in mijn hart al dat het een zware avond zou gaan worden voor Barcelona en dat ze er hard aan zouden moeten trekken wilden ze deze wedstrijd gaan winnen. De kleine Iker zweefde over het veld net als de ongeveer even grote Messi. Het was een wedstrijd waarin beide teams niet voor elkaar onder deden, maar waar Barcelona wel iets meer kansen had. Het werd dan ook 1-1 en het feestje van de Barçaspelers werd recht voor mijn neus gevierd. Tijdens de wedstrijd moest ik meerdere malen de namen van de spelers van beide teams aan de Amerikaanse man vertellen en hun achtergronden.

De beste man ging heel goed op in zijn rol als Athletic supporter en bij een vrije trap van Messi wenste hij het kleine mannetje dan ook allerlei blessures toe en bleef hij maar roepen: Fall down you Messi! Als er een speler van Barcelona op de grond lag volgde het: Give him an oscar for that & Let him die! Ook de scheids moest het ontgelden en net als de andere supporters van Athletic fluitte hij Iniesta veelvuldig uit. Het was eigenlijk best grappig om te zien hoe de man opging in de wedstrijd en hoe fanatiek hij de tegenpartij de verbaal de grond in probeerde te boren! Net voor de wedstrijd hadden mijn 'buren' ontdekt dat fluiten hier niet een aanmoediging is maar juist uitfluiten (booooing) is en die ontdekking moest natuurlijk omgezet worden in daden. Af en toe gebaarde de vrouw dat haar man rustig moest doen, maar hij genoot zichtbaar van het spektakel dat zich afspeelde op het groene gras in San Mamés. Het werd 2-1 voor Athletic en er volgde een ontlading in het stadion. Een ongelukkig moment voor de goal bij Barcelona zorgde ervoor dat Pique een eigen goal maakte. Zuur, maar mijn barçahartje had nog steeds goede hoop! De minuten tikten echter weg en het leek er lang op dat de gelijkmaker er niet inzat omdat de keeper van Athletic goede reddingen verichtte of omdat de schoten van de blaugranas perfectie misten. Maar toen was er in de extra tijd Messi die na slecht wegwerken in de Athletic verdediging de bal in de touwen werkte. Dit keer was het mijn beurt voor een ontlading! In mijn broekzak trilde mijn mobiel en ik kon natuurlijk wel raden dat dit Ikertje was die zich zou beklagen over de late gelijkmaker! Het was me het avondje wel en als een verzopen kat ging ik in de metro terug naar Areeta. In de metro vormde zich een plas water van mijn natte kleren en al soppend in mijn schoenen liep ik naar huis om daar een heerlijke warme douche te nemen!

De volgende dag waren de krantenkoppen natuurlijk lovend over Athletic en iedereen sprak over de wedstrijd van het jaar! Daar was ik dan zomaar even bij geweest dus :P Na het regenachtige weekend knapte het weer ook weer helemaal op wat erop neerkomt dat er nu een soort van lentezonnetje schijnt elke dag en het ongeveer 17 graden is buiten! Baskenland verrast me elke dag weer :P

Afgelopen weekend was goed voor een hoop lol met studiegenootjes, maar kreeg uiteindelijk een minder leuke wending. Waar ik vrijdagavond me prima had vermaakt met wat studiegenootjes in Algorta en ik op de weg terug naar huis nog wat had gepraat met een aantal sporters die in een hotel dichtbij sliepen brak de zaterdag aan. Iker smste dat hij die avond het o zo geliefde Baskenland weer zou gaan verlaten en of ik misschien zin had om 's avonds nog een ijsje te eten. En met een andere goede vriend had ik afgesproken dat we zouden eten die avond: Ik, hij en zijn 5 jaar oude dochtertje. Ik ken hem al sinds mijn eerste trip naar Baskenland en sindsdien heb ik eigenlijk heel veel contact met hem gehad via mail en telefoon enzo.... Zijn dochtertje deed in die jaren niets anders dan ziekenhuis in ziekenhuis uit en ze heeft zelfs een periode in een coma gelegen. Die zondag zou ze weer naar het ziekenhuis moeten voor onderzoek en daarom konden we mooi die zaterdagavond nog even samen eten :) Ik kwam mijn twee eet afspraken na en nam afscheid van Ikertje die 's avonds het vliegtuig nam.

Zondag beldde mijn vriend me op dat het een lange en zware dag geweest was in het ziekenhuis en dat hij er niet gerust op was. Zijn vermoedens werden helaas de volgende dag bevestigd door de dokter die hem vertelden dat ze kanker hadden geconstateerd bij het meisje en dat ze haar helaas niet konden helpen. Daarnaast vertelden ze hem dat het nieuwe jaar hoogstwaarschijnlijk niet zou halen. Na dit verschrikkelijke nieuws ben ik hem zo snel mogelijk op gaan zoeken en hebben we uiteindelijk de hele nacht gepraat tot de volgende ochtend 5 uur! Het is onvoorstelbaar hoe sterk hij in zijn schoenen staat na deze klap! Vooral aangezien hij en zijn dochtertje echt een twee eenheid zijn.... Voorlopig heb ik mijn reisplannen voor Italië begin december maar even geschrapt ivm deze omstandigheden!

Over een paar uur vertrek ik naar Sevilla voor het weekend samen met Marissa (waar Athletic ook dit weekend een wedstrijd speelt tegen Sevilla). Zondag kom ik weer teurg en dan wordt mijn jongste hostrbo 21 en ik heb natuurlijk het beste cadeau ter wereld voor hem: een fles berenburg :P Daarnaast zijn er verkiezingen en volgens de peilingen gaat de PP deze keer winnen. De PP is een rechtse, conservatieve partij en aangezien de socialisten nu regeren is een winst voor de PP een logische reactie van de mensen aangezien er een crisis is en de mensen de huidige regering zat zijn. Dus maar afwachten of zij (de rechtsen) dan ook daadwerkelijk het homohuwelijk gaan afschaffen en de abortuswet veranderen.... Daarnaast ben ik benieuwd naar de uitslagen voor de nationalistische partijen in Baskenland! Ik heb de afgelopen week de kandidaten van beide partijen (PNV en Amaiur) gehoord en/of gesproken en ze probeerden me zelfs over te halen om op hen te stemmen (hoewel dat natuurlijk niet eens mogelijk is!)! De mensen hier vertellen niet graag wat ze stemmen en dat heeft deels te maken het het ETA verleden. Volgens één van mijn vrienden zit het zo: ETA is overal in Baskenland, het kan je vriend zijn, je buurman, je leraar.... Je weet het gewoon niet (alhoewel één van mijn vrienden heel eerlijk is over de relatie die zijn vader had met de ETA). Tja als het zo is dan kun je maar beter zwijgen natuurlijk! En heel toepasselijk was er vorige week een korte herdenking voor een professor van de universiteit die om het leven gebracht was door de ETA. Het schijnt dat er meerdere professoren bewaking hebben! Daar kun je je gewoon niets bij voorstellen vandaag de dag als je hier rondloopt!

Baskenland is wat sommige dingen betreft net Urk, want ook de Basken komen vaak negatief in het nieuws. Het schijnt dat mensen in Madrid echt geloven dat er dagelijks mensen vermoord worden, iedereen terrorist is en dat het er super onveilig is, terwijl Bilbao voor mijn gevoel echt super veilig is (tuurlijk zijn er ook ghetto's zoals in elke stad maar goed!). Maandagochtend werd dit beeld echter ruw verstoord toen een man in het rond is gaan steken met een mes bij de metro (in één van de wijken die minder goed bekend staat dus).... Aan de reactie van alle Basken om me heen is me opgevallen dat dit voor hun net zo'n grote schok was als voor mij, maar natuurlijk was het overal op het nieuws en kon ik het zelfs op nu.nl terug vinden!

Nou ik ga mijn bedje opzoeken, jullie horen snel van me hoe Sevilla was en wat ik daar allemaal heb beleefd! Oh en natuurlijk de verkiezingsuitslagen :P

Gabon!